"Αυτή η μαλακισμένη ηθικολογία των αριστερών <<μην παίρνεις αξιώματα, δεν κάνει, να μην φαίνεται , δεν κάνει>>. Αυτή η υποκρισία. Η αρχιδιά αυτή που αποκαλούνε <<ποίηση της ήττας>>. Κι όμως αυτός αγάπησε την ποίηση. Κάποτε, πάλι. Πριν από την ΕΣΑ.Αλλά δεν ήθελε να έχει την παραμικρή σχέση με την ήττα. Την επόμενη φράση θα 'θελε να μπορούσε να τη φωνάξει μ' όλη τη δύναμη της φωνής του, μέσα από ένα χωνί, σαν κι αυτό που είχε ο πατέρας του στο βουνό. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον πατέρα μου και την εκνευριστική κλάψα του για την ήττα στο Γράμμο. Έλεος. Δεν θα πω <<ευτυχώς που χάσαμε τότε>>, που είναι ωμή αλήθεια, κι αυτοί που κέρδισαν ήταν απολίτιστοι, άσχετοι, άθλιοι. Αλλά, έλεος. Γαμήστε με πια μ' αυτό το γαμημένο '49! Εμείς χάσαμε , αυτοί κέρδισαν, μετά κερδίσαμε κι αυτοί που έχασαν. Κι είμαστε όλοι ευχαριστημένοι"
"Η ανάκριση" του Ηλία Μαγκλίνη, από τις εκδόσεις "Κέδρος". Το βιβλίο δεν είναι αστυνομικό. Έχει όμως και μια τέτοια διάσταση.
2 σχόλια:
Ενδιαφέρον φαίνεται. Χαίρε Βασίλη και χρόνια πολλά για χθες...
Ευχαριστώ. Καλή χρονιά, Καγκελάριε.
Δημοσίευση σχολίου