Νάδα...

-" <<Ελευθεριακός κομμουνιστής του κώλου. Την κολλάτε όλοι, δεν είσαι ο πρωτος που βλέπω , την κολλατε όλοι τη σύφιλη της πολιτικής, τη σύφιλη του συμβιβασμού , τη μαρξίζουσα σύφιλη. Φύγε, Τρεφφαί. Γνωρίζω ήδη όλα όσα θες να μου πεις και ο Τύπος της εξουσίας θα επαναλάβει άλλα τόσα, τα ίδια , σε πέντε ημέρες. Να σταματήσουμε για να συζητήσουμε; Όχι, μα αστειεύεσαι; Γνωρίζουμε που οδηγούσε. Σου υπενθυμίσω ότι ο πατέρας μου σκοτώθηκε στη Βαρκελόνη. Το ' 37.>>
-Κι εγώ έχω βαρεθεί να σ' ακούω να το λες. Δεν είναι επειδή ο πατέρας σου σκοτώθηκε στη διάρκεια μιας εξέγερσης που ο οψίγονος γιος του είναι πιο έξυπνος απ' τους άλλους. Μπορεί να είσαι και ο πιο ανόητος. Βουλιάζεις στην τρομοκρατία κι αυτό είναι μαλακία. Η τρομοκρατία δεν δικαιολογείται παρά σε μια κατάσταση όπου οι επαναστάτες δεν έχουν άλλα μέσα να εκφραστούν και όπου ο πληθυσμός υποστηρίζει τους τρομοκράτες>>".

"Νάδα" του Ζαν Πατρίκ Μανσέτ σε μετράφραση του Γιάννη Καυκιά. Πρώτη έκδοση από τις "Εκδόσεις Στάχυ" , στη σειρά "Μαύρο στάχυ". (σελ.126-127)