"Αν υπήρχε κάτι που μισούσε περισσότερο από τις συμμορίες των εργοδοτών , από τις ερωμένες των Ισπανών αριστοκρατών και από τους λαχειοπώλες (τους τελευταίους επειδή διέδιδαν την πίστη σ' έναν ψεύτικο παράδεισο) ήταν οι πουλημένοι δημοσιογράφοι: οι πιο πουτάνες από τις πουτάνες, που είχαν εισχωρήσει στο ευγενέστερο επάγγελμα του κόσμου" "Το ποδήλατο του Λεονάρντο" του Paco Ignacio Taibo II σε μετάφραση Έφης Γιαννοπούλου, από τις εκδόσεις Άγρα, (σελ121-121)
Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009
Χώνεσαι στην ξένη ιστορία... ακόμα και στα φαντάσματα άλλων ανθρώπων...
"Ο Έκτορ που δεν πίστευε στη λογική , δεν έφερε ούτε καν σημειωματάριο στη σύσκεψη. Μόνο άκουγε περιμένοντας κάτι. Περίμενε να μάθει από που θ' αρχίσει, σε ποια οδό, σε ποια γωνία θα ξεκινούσε η διαδρομή που θα τον οδηγούσε στη ζωή των άλλων ανθρώπων, ή στο θάνατο άλλων ανθρώπων, ή στα φαντάσματα άλλων ανθρώπων. Απ ΄ποια σκοπιά κι αν το έβλεπε τα πάντα ήταν ζήτημα οδών , λεωφόρων και πάρκων, το θέμα ήταν να περπατήσει να τσιμπολογήσει. Ο Έκτορ ήξερε μόνο μια μέθοδο ντετεκτιβικής. Χώνεσαι στην ξένη ιστορία, ώσπου να γίνει δική σου". (Paco Ignacio Taibo II, "Μερικά σύννεφα" σε μετάφραση του Κρίτωνα Ηλιόπουλου, από τις εκδόσεις "Άγρα", σελ. 25)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου