"Περιμέναμε την Αλ Κάιντα ή τους Τσετσένους και μας προέκυψαν δικοί μας λεβεντομαλάκες. Αυτό δεν τους κάνεις λιγότερο επικίνδυνους. Το αντίθετο, μπορεί να τους κάνει πιο απρόβλεπτους, γιατί η Αλ Κάινα και οι Τσετσένοι δεν έχουν να αποδείξουν τίποτα, ο τρόμος που σπέρνουν έχει σφραγίδα. Αντίθετα , οι δικοί μας θα πρέπει να πείσουν ότι ξέρουν να σπέρνουν τον τρόμο, αν θέλουν να γίνουν πιστευτοί (...) Βλέπω να έχει μαζευτεί κόσμος και κοσμάκης στα παράθυρα και ανοίγω πάλι τον ήχο. Ο παρουσιαστής συζητάει με δύο βουλευτές και έναν δημοσιογράφο. Όλοι είναι κατά της τρομοκρατίας , αλλά από εκεί και πέρα το ενιαίο μέτωπο γίνεται τρία κομμάτια. Ο ένας βουλευτής είναι με τη Σερβία, ο άλλος με το ΝΑΤΟ, ενώ ο δημοσιογράφος είναι μεν με το ΝΑΤΟ, δεν δέχεται όμως ότι έγινε σφαγή στη Σρεμπρένιτσα. Στο τέταρτο παράθυρο ένας μητροπολίτης εξορκίζει τα Ελληνόπουλα να σταματήσουν τη βία και να παραδοθούν, ενώ στο πέμπτο βλέπω σε απευθείας σύνδεση ένα Αμερικανό, ειδικό σε θέματα τρομοκρατία που πιέζει την ελληνική κυβέρνηση και όλους τους αρμόδιους να μην ενδώσουν στα αιτήματα των τρομοκρατών , γιατί αυτό θα αποτελούσε φοβερό πλήγμα στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί, αν αύριο το πρωί οι τρομοκράτες αρχίσουν να εκτελούν ομήρους , έναν, έναν ή αν οι δικοί μας κάνουν κανένα ντου , για τους απελευθερώσουν και οι τρομοκράτες φάνε τους μισούς αυτό θα σημαίνει νίκη στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας".
("Βασικός μέτοχος" του Πέτρου Μάρκαρη, από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου