" <<Γιατί δημόσια, κυρία Γιαννέλη; Αυτό το ερώτημα με βασανίζει από την πρώτη μέρα.>>
<<Το ξέρω μου το έχετε πει επανειλημμένα>> μου απαντάει με ένα χαμόγελο. <<Γιατί ο πατέρας μου κρεμάστηκε στο δωμάτιο του και έμεινε κρεμασμένος ένα τριήμερο, ώσπου βρόμισε. Αυτοί έπρεπε να πεθάνουν μπροστά στα μάτια όλου του κόσμο. Από την άλλη , βέβαια , τους έδινα τη δυνατότητα να κάνουν μια ηρωική έξοδο που θα συνοδευόταν από την βιογραφία τους. Καταλαβαίνεται τι θα γινόταν αν αποκάλυπτα ότι οι αυτοί οι επιχειρηματίες, πολιτικοί, δημοσιογράφοι έβαζαν στις αρχές του '80 βόμβες σε τράπεζες και στο χρηματιστήριο; Θα σήμανε όχι μόνο το δικό τους τέλος ,αλλά και των γυναικών και αδερφών τους, που ήταν η βιτρίνα των επιχειρήσεων τους. Και οι τρεις είχαν καλομάθει, ήταν πια μεγάλα ονόματα και δεν άντεχαν την καταστροφή, το διασυρμό, τις φυλακές. Προτίμησαν τη λύση που τους πρότεινα>>"
("Ο Τσε αυτοκτόνησε" του Πέτρου Μάρκαρη, από τις Εκδόσεις Γαβριηλίδης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου