"<<Διαβάζω ένα βιβλίο που δεν αρέσει και τόσο στο κόμμα σας, το Για ποιον χτυπάει η καμπάνα του Χέμινγκουεϊ. Μιλά για τον πόλεμο στην Ισπανία. Οι Ρώσοι αρχικά το δημοσίευσαν κι ύστερα μάζεψαν την έκδοση και έκαψαν τα αντίτυπα. Το Κομμουνιστικό Κόμμα των γκρίνκο συγκρούστηκε με τον Χέμινγκουεϊ. Δεν τους αρέσει πια , είναι άβολος σύμμαχος,. Η λογοτεχνική κριτική της Ντέηλυ Ουόρκερ τον κατηγορεί ότι συμμετείχε στον πόλεμο της Ισπανίας για προσωπικό του όφελος. Οι εκκαθαρίσεις έφτασαν ως τη λογοτεχνία>>.
<<Εμένα δεν μου αρέσει το μυθιστόρημα αυτό, , είναι πολύ απλοϊκό. Ο Χέμινγκουεϊ μου φαίνεται ένα φιλελεύθερος που πήγε στην Ισπανία να γλεντήσει και να ζήσει μια περιπέτεια. Κι όταν τα πράγματα έγιναν επικίνδυνα, άκρως επικίνδυνα, μάζεψε τα μπογαλάκια του κι έφυγε ήρεμα>>.
<<Κι αυτός είναι λόγος για να αποσύρονται τα βιβλία του από την κυκλοφορία;"
Σε άλλα μέρη, κύριε Μαντερόλα, η ταξική πάλη είναι τρομακτική>>.
<<Μια νέα κοινωνία που βασίζεται στη λογοκρισία, δεν είναι καθόλου νέα>>, είπε ο Μαντερόλα, που κανείς του την είχε βγει σε πολιτική συζήτηση τα τελευταία τριάντα χρόνια, γιατί παραείχε συνηθίσει να χάνει σε άλλα πράγματα>>"
"Και σαν σκιές επιστρέφουμε" του Paco Ingacio Taibo ΙΙ , σε μετάφραση του Κρίτωνα Ηλιόπουλου, από τις εκδόσεις Άγρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου